Łysienie – wypadanie włosów

Łysienie oznacza utratę włosów z powierzchni całej głowy i ciała. Często wypadanie włosów jest nazywane łysieniem. Termin ten jest na ogół zarezerwowany dla zwykłego łysienia lub łysienia androgenowego. Kompulsywne ciągnięcie za włosy (trichotillomina) oraz wyrywanie włosów mogą również wywołać ich wypadanie.

Stylizacja fryzur, takich jak ciasne kucyki lub ciasne warkocze również może być przyczyną łysienia. Urządzenia takie jak relaxer do włosów i stosowanie prostownic lub lokówek także mogą powodować znaczącą utratę włosów. W niektórych przypadkach, niedobór żelaza może być główną przyczyną choroby zwanej łysienie.

Generalnie, wypadanie włosów charakteryzujące się odsłanianiem dużych partii głowy nazywane jest łysieniem plackowatym. Łysienie to zwykle charakteryzuje się nagłą utratą włosów, powodując plamy zarówno na skórze głowy jak i pozostałych częściach ciała. Nie leczone lub nie reagujące na leczenie, łysienie, może prowadzić do przemiany w pełne łysienie określane jako łysienie totalis.

Typ łysienia w którym, całe ciało cierpi z powodu całkowitej utraty włosów zwany jest universalis. Podobne objawy występują po zastosowaniu chemioterapii. Łysienie jest powodowane przez wiele różnych czynników. Począwszy od produktów stosowanych do włosów, które mogą przyczynić się do utraty włosów, aż po łysienie spowodowane toksycznością chemioterapii.

Niektóre przyczyny uważane są za naturalne, inne natomiast mogą sygnalizować poważne problemy zdrowotne. Niektóre choroby, ograniczają się do występowania na skórze głowy. Inne odzwierciedlają schorzenia znajdujące się w naszym organizmie. Na szczęście łysienie jest bardzo łatwo zauważalne, dzięki temu można je szybko zdiagnozować i leczyć.

Często, zaburzenia dotyczące skóry głowy powodują utratę włosów. Pierwszym tropem prowadzącym do konkretnej przyczyny jest wzór utraty włosów, czy jest to pełne łysienie, czy tylko fragmentaryczne łyse miejsca, bądź przerzedzenie i utrata włosów znajdująca się tylko na niektórych obszarach skóry głowy. Czynnikiem wpływającym na łysienie jest również stan naszej skóry głowy.

Ogólne diagnozowanie – wypadanie włosów i łysienie

Wzorcowe wypadanie włosów u kobiet i mężczyzn nie jest zwykle związane ze zwiększonym wskaźnikiem strat, i łysienie to zazwyczaj nie wymaga dodatkowych badań. Jeśli natomiast utrata włosów występuje u młodego człowieka, który nie ma w genach zapisanego łysienia, może to być spowodowane zażywaniem narkotyków.

Test wytrzymałości (ciągnięcie za włosy)pozwala zwykle ocenić rozproszone wypadanie włosów ze skóry głowy. Badanie to jest wykonywane na grupie włosów (około 4060) w trzech różnych obszarach skóry głowy. Ilość pobranego włosia jest zliczana i badana pod mikroskopem.

Zwykle mniej niż trzy włosy na jednym obszarze powinny wypaść wraz z ich pociągnięciem. Jeżeli wypada więcej niż dziewięć włosów, wynik testu wytrzymałości (ciągnięcia) uważany jest za pozytywny. Test wyrywania włosów jest przeprowadzany poprzez wyrywanie włosów z korzeniami. Korzeń wyskubanego włosa jest badany pod mikroskopem w celu określenia jego fazy wzrostu i jest używany do diagnozowania wad talogenu, anagenu lub choroby ogólnoustrojowej.

Włosy telogenowe mają małe bulwy bez osłon na swoich korzeniach. Łysienie talogenowe wykrywane jest dopiero po zbadaniu większej ilości włosów. Włosy anagenowe mają osłonki przyłączone do swoich korzeni. Łysienie anagenowe wykazuje wypadanie włosów w fazie talogenowej i zwiększoną liczbę złamanych włosów. Biopsja skóry głowy jest stosowana, w celu potwierdzenia postawionej diagnozy.

Biopsja pozwala na wykrycie różnych między bliznowych form choroby. Próbki włosów pochodzą z obszaru zapalenia skóry głowy, zwykle z granicy łysiny. Codzienne liczenie włosów jest zwykle wykonywane kiedy test wyrywania włosów jest ujemny. Odbywa się to przez obliczenie utraconych włosów (włosów, które wypadły). Liczone są włosy zebrane podczas pierwszego porannego czesania lub podczas porannego mycia.

Włosy gromadzi się do jasnej, plastikowej torby przez 14 dni. Jeśli ilość włosów jest większa niż 100/dzień uznaje się że wynik testu jest pozytywny, z wyjątkiem liczenia włosów, które wypadły po umyciu szamponem do włosów. Tu wynik nawet 250 utraconych włosów jest całkowicie normalny. Trichoscopiajest nieinwazyjną metodą badania włosów i skóry głowy. Test może być przeprowadzany przy użyciu przenośnego dermoscopu lub dermoscopu wideo. To pozwala na różnicowanie wypadania włosów, w większości przypadków.

Kluczowe pojęcia związane z wypadaniem włosów i łysieniem

Grzybica między palcowa – grzybica występująca między palcami, oficjalnie znana jako grzybica stóp.
Choroby autoimmunologiczne – niektóre choroby spowodowane przez rozwoju reakcji immunologicznej organizmu na własne tkanki.
Chemioterapia – terapia podawana w leczeniu chorób nowotworowych, zazwyczaj składająca się z leków (chemikalia).
Pęcherzyki włosów – małe narządy w skórze, z których rośnie pojedynczy włos.
Rumień układowy – choroba autoimmunologiczna, która może uszkodzić skórę, stawy, nerki i inne narządy.
Liszaj obrączkowy – zakażenie grzybicze skóry, zwykle znane jako grzybica.
Ogólnoustrojowe – systemy oddziałujące na wszystkie lub większość części ciała.

Minoxidil został dopuszczony do sprzedaży na receptę w 1996 roku. Gdy jest używany w sposób ciągły przez dłuższy czas, minoxidil daje zadowalające wyniki u około jednej czwartej pacjentów z łysieniem androgenowym i aż połowa pacjentów z łysieniem plackowatym Jest też lek z dużą zawartością minoksydylu (5% stężenie) w wersji stworzonej do stosowania przez mężczyzn.

Leczenie często prowadzi do wyrastania nowych włosów, które są cieńsze i jaśniejsze. Ważne jest, aby pamiętać, że nowe włosy przestają rosnąć wkrótce po przerwaniu zastosowania minoksydylu. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wiele różnych metod leczenia wypadania włosów zostało wykonanych przez lekarzy i chirurgów. Są to metody polegające na wszczepianiu włosów w skórę głowy.

Polegają na przesadzaniu tysiąca mieszków włosowych. Przeszczep włosów jest wykonywany poprzez pobieranie małych wtyk skóry, z których każdy zawiera od jednego do kilku włosów z tyłu głowy. Łyse sekcje są następnie krok po kroku implantowane.

Badania zakończone w 2000 roku wprowadziły nową technikę przeszczepu włosów zwaną micrografis (jeden lub dwa włosy są przeszczepione do jednego pęcherzyka), która powoduje mniejszą liczbę powikłań i wyniki leczenia są dużo lepsze Kolejnym zabiegiem stosowanym w leczeniu łysienia androgenowego jest zmniejszenie powierzchni skóry głowy. Przez rozciąganie skóry, bezwłose partie głowy mogą być usunięte, a powierzchnia łysej skóry zmniejsza się po zamknięciu przestrzeni łysej skóry głowy.

Badania nad komórkami macierzystymi generują nową nadzieję dla łysienia. Naukowcy wiedzą, że część mieszków włosowych w swoich wybrzuszeniach zawiera komórki macierzyste, które mogą doprowadzić do powstania nowych włosów i pomagają w gojeniu się ran skóry głowy. Wcześniejsze badania na myszach w 2004 pokazały obiecujące wyniki dla identyfikacji genów, które powodują łysienie.

Badania nad łysieniem i wypadaniem włosów

W maju 2009 roku, naukowcy z Japonii zidentyfikowali gen, SOX21, który wydaje się być odpowiedzialny za wypadanie włosów u ludzi oraz badacze w Indiach znaleźli związek między androgenem hormonów i wypadaniem włosów. Łysienie androgeniczne jest przeciwnym wynikiem anabolicznych androgenów.

W marcu 2012 roku, George Cotsarelis odkrył związek między podwyższonymi poziomami prostaglandyny D2 (PDG2) i łysieniem androgenowym. Nieprawidłowo wysoki poziom (PDG2 prawie trzykrotny wzrost) wykryto w próbkach tkanki z obszarów łysienia w porównaniu do włosów obszarach skóry głowy. Nadal są prowadzone padania nad ukierunkowaniem receptora GPR44.